طبیعت

این سخن آبیست از دریایِ بی‌پایانِ عشقتا جهان را آب بَخْشَد جسم‌ها را جان کُنَد (مولوی) (دکلمه)2- هر که چون ماهی نباشد جوید او پایانِ آبهر که او ماهی بود کی فِکْرَتِ پایان کند (مولوی) (دکلمه)3- در این پایان در این ساران چو گم گشتند هشیارانچه سازم من که من در ره چنان مستم که لاتَسْأَل (مولوی) (دکلمه)4- این سخن پایان ندارد لیک منآمدم زان سر به پایان می روم (مولوی) (دکلمه)5- حدیثِ عاشقان پایان نداردفَنَسْتَکْفی بِهذا و السَّلام (مولوی) (دکلمه)6- این سخن پایان ندارد باز رانتا نمانیم از قطارِ کارْوان (مولوی) (دکلمه)7- شرحِ حقْ پایان ندارد همچو حقهین دهان بَرْبَنْد و برگردان وَرَق (مولوی) (دکلمه)8- این حکایت را که نقدِ وقتِ ماستگر تمامش می‌کنی اینجا رواست (دکلمه)9- ناکسان را ترک کن بهرِ کَسانقصه را پایان بَر و مَخْلَصْ رسان (مولوی) (دکلمه)10- این سخن پایان ندارد ای جوادختم کن واللهُ اَعْلَمْ بالرَّشاد (مولوی) (دکلمه)11- این سخن پایان ندارد ای پدراین سخن را ترک کن پایان نگر (مولوی) (دکلمه)12- به پایان بَر چو این ره بر گشادیتمامش کن چو بنیادش نهادی (مولوی) (دکلمه)13- در نومیدی بسی امید استپایانِ شبِ سیه سپید است (مولوی) (دکلمه) طبیعت...ادامه مطلب